Een bloemlezing van 15 edities Station tot Station Loop

Verhaal 3
Ervaringen Thijs Feuth (lopen is een bedevaart)
Het donderdagskind dat reist gezwind. Ik vermoed wel eens dat ik een reiziger ben geworden omdat die zin in een prentenboek stond. En net als voor de legendarische Jan Knippenberg is lopen voor mij vooral een manier van reizen. Maar op de avond dat ik dit schrijf, maak ik een andere reis. Van Finland, waar ik al jaren woon, naar Dalfsen en Ommen. Een reis, bovendien, terug in de tijd.

In oude e-mails zoek ik naar details rondom de avond in mei 2008 dat ik de eerste editie van de Station-tot-stationloop liep. Tot mijn verrassing (nu) had ik er die ochtend niet veel zin in gehad. Maar dat had niet zoveel met de loop te maken. Het was een kleine maand na de marathon en ik was bovendien net begonnen aan mijn eerste baan als arts, op de intensive care van Enschede. Omdat ik geen rijbewijs had moest ik die avond met de trein op en neer. Het concept, van station tot station, kwam dus goed uit. Maar laat ik er geen doekjes om winden: ik liep vooral omdat Henk me had gevraagd. De man met de microfoon.

Terwijl ik me in het verleden dompel, doemen herinneringen voor mijn geestesoog op. Het inlopen, het klaarmaken voor de start. En dan: het aftasten van het tempo in de eerste kilometers. Loop ik hard genoeg? Loop ik comfortabel? De molen is een kwestie van seconden. Van de tegenzin is dan in elk geval niets meer over. Ik herinner me een moment van verwarring, maar ik weet niet meer waarop die verwarring betrekking had. Een onverwachte bocht? Een kilometerbordje dat net te vroeg of te laat kwam? Ik herinner me een onverhard pad langs een boerderij. Of bedriegt mijn geheugen me? Ik meen dat ik tot halverwege mijn geduld bewaarde en het vervolg liep met alle kracht die ik in me had. En van mijn archiefonderzoekje leer ik dat ik toen voor het eerst op nieuwe schoenen liep die ik in een mail aan mijn geliefde mijn flitsende blitse glitterschoenen noemde.

Ik herinner me een biertje in het stationscafé, na afloop. Maar de laatste meters en het winnen zelf zitten ergens verborgen in de krochten van mijn brein. Hoe goed ik nu ook mijn best doe, ik kan er niet bij. Toch is het niet zo dat ik het winnen voor lief nam. Dat deed ik nooit. Ik geloof dat ik altijd een dankbare loper ben geweest. Het winnen was de bevestiging van een sterk en gezond lichaam. Natuurlijk had ik er flink voor getraind, maar dat lichaam waar ik het mee moest doen, had ik bij mijn geboorte cadeau gekregen. Misschien bood het lopen zo tegenwicht tegen het leed van de intensive care. Lopen is niet zomaar een reis, lopen is een bedevaart.

auteur Thijs Feuth tijdens de Loop

Verhaal 2
Ervaringen Henk Kamphuis (13 edities meegelopen)
2008 was de eerste (en ook mijn eerste) Stationloop. Ik was geen loper. Maar toen bekend werd dat er een loop van 10 mijl werd georganiseerd tussen de stations Ommen en Dalfsen sprak mij dat heel erg aan. De reden hiervan was dat ik jaren gewerkt (?) heb bij de NS, station Ommen en af en toe ook in Dalfsen. Ik heb er nooit spijt van gehad dat ik mij voor deze loop heb opgegeven, integendeel.

De loop ging door een schitterend gebied, en in Vilsteren werd je door de molen heen geleid. Echt heel bijzonder. Onderweg tijdens de loop kom je van alle activiteiten tegen, waaronder een DJ, Shanty-koor, doedelzakspeler etc. Een waar evenement! En dan het publiek dat aan de kant staat. Super enthousiast. Als het dan even niet ging onderweg werd je door het publiek er gewoon doorheen gesleurd. En ook bij de finish was een dol enthousiast publiek. Ook zat het weer meestal mee, misschien wel eens te warm, maar wie maalt daarom? En dan natuurlijk een opperstalspreker als Henk Borgmeijer. En dan heb ik het nog niet eens over de organisatie gehad. Geweldig hoe deze mensen deze loop elke keer weer organiseren. Alles tot in de puntjes geregeld. Ik heb ze op één na allemaal gelopen.

En die ene keer, afgelopen jaar, dat ik niet mee deed, maar waar ik natuurlijk als publiek wel bij aanwezig wilde zijn, prikkelde het heel erg. Helaas is het, hoezeer het mij ook spijt, voor mij einde verhaal. 2022 is mijn laatste geweest, Er zijn factoren die mij aangaven om hier niet meer aan deel te nemen. Vooral gezien mijn leeftijd (76). Als je een beetje van lopen houdt, raad ik je aan om je hier eens een keer voor op te geven. En als je dan een keer mee hebt gedaan wil je een volgende keer echt niet missen. Als laatste maar zeker niet als minste feliciteer ik de organisatie met hun 3e lustrum.

In het midden met nummer 1795 auteur Henk Kamphuis

Verhaal 1
Het ontstaan van de Station tot Station Loop.

In 1998 ging ik vanuit mijn woonplaats Zwolle per trein naar Eindhoven om daar de halve marathon te lopen. Bij binnenkomst in de coupé zag ik een goede bekende uit de hardloop wereld Speaker Henk Borgmeijer. Zij die hem kennen weten dat hij alles weet van het hardlopen en door het leven gaat als een soort “Henkiepedia”. Hij weet alles over tijden, records, wedstrijden e.d. als je wat wilt weten over een bepaalde loper moet je Henk raadplegen.

Natuurlijk had hij gehoord dat de Zwolse Railrunners, een fanatiek clubje hardlopende NS-medewerkers naar Wales waren geweest om in Tywyn een wedstrijd te lopen tegen een stoomtrein. En daar wilde Henk alles over weten. Zo bespraakt als hij is ontvouwde Henk grootse plannen en één ervan was “Wat zou het mooi zijn als wij een wedstrijd zouden kunnen organiseren tussen twee treinstations”.

Jij heb hebt met je hardlopende Railrunners connecties met de Nederlandse Spoorwegen en vast een ingang om wat te regelen, de hele weg tot Eindhoven aan toe zeurde Henk me de kop gek. Lang verhaal kort, het zaadje was geplant maar kwam pas jaren later in groei en bloei.

Henk kreeg in 2006 contact met wijlen Flip Nijhof en Jan Groot, beide NS & hardlopers en Guus van de Wetering, iemand van NS Public Relations die allemaal leuke stunts bedacht. Het idee van een wedstrijd tussen twee treinstationswerd besproken, goed en leuk idee vonden de heren maar wie gaat het uitvoeren. Guus van de Wetering had nauw contact met de Railrunners en vroeg hen mee te denken. Plannen werden gesmeed, de Atletiekclub Ommen met Bernhard Kootstra en Bennie Haverkort werden erbij betrokken. In februari 2007 werden de koppen bij elkaar gestoken en medio 2007 was het concept klaar, een hardloopwedstrijd over 10 mijl, op een doordeweekse dag, van Ommen naar Dalfsen.

01 februari 2008 – 00.00 uur inschrijving maximaal aantal deelnemers 500 in 6 weken bereikt. Station tot Station Loop woensdag 28 mei 2008, start 19.30 uur station Ommen.

Winnaar Heren: Thijs Feuth 54m14s – Winnaar Dames: Jacqueline Rustidge 1u01m18s Speaker: Henk Borgmeijer.

Vanaf het eerste uur zijn Bernhard Kootstra, Rik Minkjan, Nico Kropman en ondergetekende Jan Dekker bij de organisatie betrokken en groeide het uit van 750, 1000, 1250 naar 1500 deelnemers, samen met een aantal nieuwe bestuursleden en een grote groep vrijwilligers zetten zij een mooi regionaal evenement neer.

De inschrijving is nog steeds op 01 februari, maar het tijdstip is aangepast naar 18.00 uur. Dit jaar (2024) waren de eerste 700 deelnemers binnen 10 minuten ingeschreven en was het maximale aantal deelnemers 1500 in 3 uur en 16 minuten bereikt.

Het parkoers kent vele gezichten, allereerst de prachtige omgeving, doorgang door de molen, over het landgoed van Huize Hessum. Onderweg veel muziek, DJ’s, Shantykoor De Stuwzangers, in het veld een verdwaalde Doedelzak blazer, Rambakkki die de lopers door de laatste kilometer trommelt. En dan het geweldige ontvangst door speaker Henk Borgmeijer die iedereen de winnaar van de wedstrijd laat zijn. Na de finish genoeg drinken, eten en altijd een leuke attentie voor de loper.

Ook dit jaar, de 15de editie laten we niet ongemerkt voorbij gaan, voor iedere deelnemer is er een mooi singlet en krijg je na de finish een prachtige medaille omgehangen.

Met een parkoersrecord van 58m55s Patty den Ouden en 50m15s Danny Koppelman behoort de Station tot Station Loop tot de 10 snelste van Nederland. Zo zijn in de jaren “hersenspinsels” van de één en hard werken door anderen uitgegroeid tot een prachtig evenement waar de meeste lopers graag komen.

Met vriendelijk en sportieve groet, Jan Dekker. Secretaris en Parkoers & Facilitair verantwoordelijk voor de Station tot Station Loop.